Yes!!!! Het is me gelukt! Yakitori! Ik ben helemaal gelukkig nu!
Jaren geleden kocht ik regelmatig een pakje Yakitori bij de plaatselijke (toenmalige) C1000. Deze waren altijd zo enorm lekker, zoiets had ik nog nooit gehad. Maar helaas, ze gingen uit het assortiment en kwamen nooit meer terug. Sindsdien ben ik op zoek gegaan naar hét recept voor Yakitori, zoals ik het kende.Vergeefse moeite, letterlijk jaren zoeken leverde mij niets op, alleen wat kip-spiesjes die wel lekker waren, maar niet zoals ik ze kende… Tot vandaag!!!!

Ik was weer eens lekker aan het kokkerellen, er komen vanavond drie vrienden over de vloer om te klaverjassen en ik zou voor de hapjes zorgen. Ik ben dol op gegrilde kipsateetjes, dus die mochten niet ontbreken.
Gisteravond alles in de marinade, nu afgebakken en vanavond gaan ze nog even in de pan. Na het uur dat ze in de oven hadden gestaan moest ik natuurlijk even proeven of er nog iets mee moest gebeuren, en wat schetst mijn verbazing? De smaak! DIE smaak!!! Die SMAAK!!!! Na drie keer proeven wist ik het zeker! Het is dé Yakitori geworden zoals ik hem kende! Man, wat ben ik blij!
Natuurlijk direct opgeschreven wat en hoe ik het gedaan heb, anders lukt het nooit weer, ik ken mezelf…
Hieronder het recept, want niet alleen wil ik het documenteren voor mijzelf, om later nog weer terug te kunnen grijpen, nee, ik deel dit met jullie. Zoiets lekkers mag ik niet voor mijzelf houden.
Ingrediënten
Japanse sojasaus
PS. Over de juiste schrijfwijze/spelling van bepaalde woorden lopen de mening uiteen, daarom kunnen sommige mensen zich storen aan mijn keuze voor de schrijfwijze/spelling, mijn welgemeende excuses hiervoor. Feedback is altijd welkom.